(197) Арэта
Выгляд
(197) Арэта | |
---|---|
Адкрыццё | |
Першаадкрывальнік | Іаган Паліза |
Месца выяўлення | Пула |
Дата выяўлення | 21 мая 1879 |
Эпанім | Арэта |
Альтэрнатыўныя абазначэнні | 1934 RE1; 1950 DY |
Арбітальныя характарыстыкі | |
JD 2456000.5 |
|
Эксцэнтрысітэт (e) | 0,16040 |
Вялікая паўвось (a) |
410,036 млн км (2,74092 а.а.) |
Перыгелій (q) |
344,266 млн км (2,30128 а.а.) |
Афелій (Q) |
475,806 млн км (3,18056 а.а.) |
Перыяд абарачэння (P) | 1 657,46 сут (4,538 г) |
Сярэдняя арбітальная скорасць | 17,874 км/с |
Схіленне (i) | 8,792° |
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) | 81,656° |
Аргумент перыгелія (ω) | 246,402° |
Сярэдняя анамалія (M) | 262,370° |
Фізічныя характарыстыкі | |
Дыяметр | 29,18 км |
Маса | 2,6×1016 кг |
Шчыльнасць | 2,000 г/см³ |
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні | 0,0082 м/с² |
2-я касмічная скорасць | 0,0154 км/с |
Перыяд вярчэння | 6,6084 гад |
Спектральны клас | S |
Абсалютная зорная велічыня | 9,18m |
Альбеда | 0,4417 |
Сярэдняя тэмпература паверхні | 149 К (−124 °C) |
(197) Арэта (стар.-грэч.: Ἀρετή) — гэта невялікі, але вельмі яркі астэроід галоўнага пояса, мелы незвычайна вялікае альбеда паверхні нават для каменных астэроідаў спектральнага класа S. Ён быў адкрыты 21 мая 1879 года аўстрыйскім астраномам Іаганам Палізай і названы ў гонар Арэты, маці Наўсікаі у «Адысеі» Гамера[1].
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
- ↑ Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 32. — ISBN 3-540-00238-3.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- База даных JPL НАСА па малых целах Сонечнай сістэмы (197)
- База даных MPC па малых целах Сонечнай сістэмы 197
- Арете // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.